مقایسه اثر متقابل خستگی و کاهش ثبات سطح اتکا بر کینتیک و کینماتیک اندام تحتانی و کمر در وضعیت ایستاده و حین باربرداری و بارگذاری در افراد سالم و مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

زمینه و هدف هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر دو عامل خستگی و بی ثباتی بر پارامترهای کینتیک و کینماتیک تنه و اندام تحتانی در افراد سالم و مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. روش کار نوسانات مرکز فشار در 16 فرد سالم و 15 بیمار مبتلا به کمردرد طی مطالعه ای از نوع غیرتجربی و مورد-شاهدی در دو مرحله پیش و پس از خستگی و تحت دو شرایط با ثبات و بی ثباتی سطح اتکا و همچنین تغییرات زاویه ای مفاصل تنه، لگن، ران، زانو و مچ به همراه نوسانات مرکز فشار، حین انجام فعالیت باربرداری و بارگذاری مورد ثبت و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها نتایج نشان می داد هر دو عامل خستگی و بی ثباتی سطح اتکا موجب تغییر متغیرهای کینتیک مورد مطالعه (محدوده، دامنه، سرعت، تغییرپذیری، فرکانس میانگین و فرکانس cpsd نوسان مرکز فشار و توان کلی سیگنال) می شوند اما میزان تأثیر بی ثباتی بزرگتر از خستگی است. اگرچه در شرایط عادی تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد، اما به دنبال اغتشاش ناشی از خستگی و بی ثباتی سطح اتکا، سرعت و فرکانس جابجایی cop و توان کلی سیگنال در گروه کمردرد بیشتر و دامنه و محدوده نوسان در هر دو صفحه ساژیتال و فرونتال کوچک تر از گروه مقابل بود. افزایش تغییرپذیری و فرکانس میانگین نوسانات مرکز فشار، به ترتیب، مکانیسم اختصاصی گروههای سالم و کمردرد در مواجهه با عوامل بی ثباتی و خستگی بودند. نتایج آنالیز rqa میز حاکی از آن بود که به دنبال خستگی، گروه کمردرد استراتژی های سفت تر، منظم تر، باثبات تر و تکرارپذیرتری را در مقایسه با گروه سالم به کار می گیرند. نتایج آنالیزهای کینماتیک نیز حاکی از آن اند که به دنبال خستگی افراد سالم تکنیک باربرداری خود را از squat به stoop تغییر می دهند در حالیکه گروه کمردرد کمابیش از همان تکنیک squat استفاده می نمایند. ضمنا سرعت و شتاب حرکت در گروه کمردرد کمتر از گروه سالم بود. افراد سالم در مواجهه با خستگی الگوی هماهنگی خود را به سمت الگوی غیر هم فاز تغییر می دهند در حالیکه گروه کمردرد قادر به ارائه چنین پاسخی نیستند. نتیجه گیری این نتایج نشان می دهد که سامانه کنترل وضعیت افراد مبتلا به کمردرد تا قبل از بروز اغتشاش بیرونی از کفایت لازم جهت حفظ ثبات وضعیتی و حرکتی برخوردار بوده و عملکرد آن از گروه سالم جز از طریق بررسی ساختاری دینامیک کنترل حرکتی، قابل تشخیص نمی باشد. ضمنا" در مواجهه با عوامل مخاطره انگیز ثباتی از مکانیسم های متفاوتی نسبت به افراد سالم استفاده نموده و نیازمند فعالیت عصبی بیشتری جهت خنثی نمودن اینگونه عوامل می باشند. کلمات کلیدی: کنترل وضعیت، کنترل حرکت، خستگی، بی ثباتی، کمردرد